Dua Edenin “Rabbim” Demesi, Allah’ın “Efendim” Demesinin Ta Kendisidir.

Senin “Allah” Demen, O’nun “Buyur” Demesindendir.

Senin Yalvarışın, Allah’ın Senin Ruhuna Haber Uçurmasındandır.

Senin Çabaların, Çareler Araman, Allah’ın Seni Kendisine Yaklaştırması, Ayaklarındaki Bağı Çözmesindendir.

Senin Korkun, Sevgin, Ümidin, Allah’ın Lütfunun Kemendidir.

Senin Her “Yarabbi” Demenin Altında, Allah’ın “Buyur” Demesi Vardır.

Bununla Anla ki; Allah’a Dua Etmeni, Onu Çağırmanı Sağlayan Dert Dünya Saltanatından Daha İyidir.

Dertsiz Dua Soğuktur, Dertliyken Yapılan Dua Gönülden Kopar...